با توام. چرا دور و برت را نگاه می کنی. با خود تو ام. من سالهاست که عاشق تو هستم. تقصیر من چیست که تو دلبری نمی دانی....
همیشه و مکررا خداوند بندگانش را آزمایش میکند. هر بار به نحوی . این بار هم با نا پدید شدن رئیس جمهور به مدت ده روز و بازگشت او به عرصه سیاست.
نمی دانم چرا رفت و چرا برگشت. نمی دانم چرا مردم بعد از رفتنش این طور عجولانه برخورد کردند و با آمدنش دلبستگی شان به او صد برابر شد.
وقتی رفت ......
دشمنانش گفتند : رئیس جمهورتان خوب جواب رای شما را داد. گفتند حال متوجه اشتباه خود شدید. گفتند که آیا اگر الان هنگام رای گیری بود باز به او رای می دادید....
دوستانش گفتند : خدا لعنت کند مش .. ئی را که این طور او را گرفتار کرده. گفتند او که دم از ولایت میزد پس چرا!!! .. گفتند ای کاش برگردد تا مملکت به آشوب کشیده نشود...
حال من به دوستان و دشمنانش می گویم : او اگر از نظر ما مشروعیت دارد به دلیل همایت رهبری از اوست. اگر ما به او رای دادیم به دلیل این بود که تنها او دم از ولایت میزد و بقیه در ظاهر یا در خفا جلوی رهبری ایستاده بودند. می دانیم و می دانند که اگر صد بار دیگر هم به روز انتخابات بازگریم باز به او رای میدهیم. مادامی که او در خط ولایت باشد. نه او برای ما فرزانه است نه کسی دیگر شیطان. شخصیت افراد را پندار و کردارشان می سازد. ما به پندار او رای دادیم و تا وقتی پندار و کردار او بر خط ولایت باشد ما هم پشتیبان او هستیم. مگر ما ولی نداریم که شخصا تصمیم بگیریم که چه کسی باشد و چه کسی نباشد. ما اگر واقعا ولایی هستیم و نگران، وقتی رهبر عزیزمان سکوت کرده است باید زبان در دهان نگه داشته و از خودسری بپرهیزیم.
دشمنان و بدخواهان بدانند که تا وقتی عمود خیمه این مملکت این طور ایستاده است شما کاری از پیش نخواهید برد. فکر آسیب زدن به این مملکت و این عزیز دل را به گور خواهید برد.
خداوندا عمر ناقابل ما را کوتاه کن و بر طول عمر با برکت مقام معظم رهبری بی افزا....
امشب که روشنفکرنماها تنها یک هفته پس از اکران فیلم اخراجی‌ها نسخه قاچاق اخراجی‌ها را بر روی وب سایت ها گذاشتند همان حس زمان تعطیل شدن نشریه شلمچه به دست مهاجرانی را دارم. نشریه ای که مظلومانه و به حکم یک آقازاده در پشت پرده و برای دلخوشی عالیجناب.... تعطیل شد. آن هم به دست کسانی که شعارشان "تحمل مخالف " و "زنده باد مخالف من " بود! گرچه زمانه انتقام این ظلم ها را از این آقا و آفازاده گرفت...
دلم خوش بود که اینجا بین دوستانی مطلب می نویسم که همه احساس غربت کرده اند و دنبال گمشده ای هستند.
فکر می کردم که درد دین دارند و نگران وضعیت فرهنگی مملکت هستند.
دشمن شناس هستند و در پی مبارزه با تهاجم فرهنگی هستند.
متاسفانه بعضی ها این جا را با محافل شخصی اشتباه گرفته اند و مطلبشان شده انتقال مشکلات شخصی که شاید فقط در میهمانی های خانوادگی مطرح می شوند. یا اینکه برای جمع و جور کردن بازدید کننده فقط آمده اند که نظری بدهند و بروند. آیا در گروه های مقابل ما و کسانی که به فکر تخریب اسلام هستند هم اوضاع این گونه است. یا همه مدام در حال نوشتن مطالب جدی و ترویج فساد به صورت علنی با پشت کار بسیار بالا هستند.
حال باز می خواهید در نوشته های مان قوطه ور باشیم.
خداوند انشاء الله چشم ما را باز کند.
این مطلب فقط و فقط جهت هم دردی با دوست عزیزم تیکه سنگ نوشته شده است.
همه مطالبی که نوشته بودی زیبا بود. همه شان تصویری دقیق از ذهنت ترسیم کرده بود. ولی چند تایی از آنها مرا شیفته کرده است.
می دانم مطالبت کپی راست دارد. می دانم بعد از چند روز همه را به بایگانی می فرستی. بایگانی ای که هرگز دیده نمیشود. ولی به هر حال بخشی از مطالبت را در اینجا می نویسم.
---------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------
خدایش بیامرزد تورا که بد تر از من در عشقت، وفات کرده ای. خدایش رحمت کند تو را که در زیر خروارها خاک عشق، آرمیده ای و نزدیکست سالگرد ارتحالت را به سوگ بنشینم. حاج حسین نگران نباش من خودم برای غرور خورد شده ات و برای دل عاشقت حجله خواهم گذاشت و مجلس ختم می گیرم.
خدا می داند که هم اکنون دکمه های صفحه کلید لبتابم خیس از اشک چشمانم است. قطره هایی که برای خاموش شدن آتش دلم میریزم..................
در خیابان دختر کوچکی را دیدم که معصومانه زیر نور آفتاب ایستاده بود و با دستش جلوی نور خورشید را گرفته بود تا بتواند چشمانش را باز نگهدارد و به کارش که فروش آدامس ، کبریت و فال بود مشغول باشد.
نمی دانم باید از دیدن این بچه ها در میادین خوشحال باشم یا ناراحت. نمی دانم باید چه بگویم. فقط فقط این جمله در ذهنم مرور شد.
انگشتان کوچکت را جلوی درخشش طلائی خورشید نگهدار، تا حتی لحظه ای چشمان زیبایت بسته نشود. من تحملش را ندارم.
